Nieuws

Bram Leroy stopt met voetballen

04-06-2020

Bram haakt noodgedwongen af omwille van een zware blessure. Hieronder geeft Bram zelf tekst en uitleg bij het waarom van zijn emotionele beslissing (gepost op facebook).

Dag allen,
Niet de man van de vele Facebook-posts/berichten, wat duidelijk te merken is aan mijn lege pagina, verouderde foto's,... dus dit voelt wat onwennig, maar er zijn hier heel wat mensen die ik wil informeren/bedanken, so let's do this.
(en oh ja, het gaat over voetbal...)

Wat achtergrondinformatie: het laatste voetbalseizoen werd ik geplaagd door verschillende blessures. Tijdens dit Corona-gebeuren bleef ik weliswaar nog steeds last ondervinden, zelfs tijdens het lopen. Een doktersbezoek, met de intentie om mij klaar te stomen voor het nieuwe seizoen, bracht echter een andere kijk op de zaken: een ernstig heupletsel werd aan het licht gebracht. Een afspraak met de specialist later, werd er op 25mei jl. een operatie ingepland om de schade op te meten en de heup zoveel mogelijk "op te kuisen".

Vandaag zijn we 10 dagen later en heb ik net het bestuur, de technische staff en de medespelers van Olsa Brakel het nieuws gebracht dat ik met vervroegd voetbalpensioen ga. Bij deze wil ik dit dus ook met jullie allemaal delen.
Het was, niet verwonderlijk voor degenen die mij kennen, een hartverscheurende keuze, die eigenlijk nooit een keuze was: ik heb een graad 5 kraakbeenletsel (wat er op neerkomt, en in mijn eigen woorden samengevat, dat er geen kraakbeen meer is op vele plekken in de heup) en indien ik nog recreatief wil kunnen sporten, is dit de enige uitweg. Dit op mijn 27 lentes te moeten zeggen, is veel te vroeg en had ik niet zien aankomen, maar het is wat het is.

Voetbal heeft mij heel veel gegeven en ik heb mijn droom mogen beleven. Het heeft mij in het verre* Brugge gebracht (*vanuit het oogpunt van een jongen uit Brakel), heeft mij over de landsgrenzen heen gebracht via Hoek en de Nationale Ploeg, en het heeft mij vooral heel veel boeiende, interessante mensen en vrienden voor het leven gegeven.

Dit is dan ook geen afscheid van het voetbal, ik zal altijd 'nen sjotter' zijn, maar wel het begin van heel wat nieuwe avonturen. Er staat heel wat te ontdekken en te gebeuren en ik ben heel benieuwd wat mij te wachten staat.

Tenslotte wil ik iedereen bedanken die mij van veraf of dichtbij gesteund heeft tijdens deze mooie voetbalperiode. Namen noemen zou er enkel voor zorgen dat ik mensen vergeet, dus bij deze een warme en welgemeende 'Bedankt' aan jullie allemaal.

Tot de volgende post binnen enkele jaren!